زمان مطالعه: 2 دقیقه 114.شرح نهج البلاغة: گزارش شده که عمران بن حُصَین، از کناره گیران از على علیه السلام بود و على علیه السلام او را به مدائن تبعید کرد؛ چرا که مى گفت: اگر على بمیرد، نمى دانم مرگش چگونه است!؟ و اگر کشته شود ـ که امید داریم کشته شود ـ، برایش امیدوارم [که اهل نجات باشد]! 115.الغارات – به نقل

زمان مطالعه: < 1 دقیقه عنوان: دانشنامه قرآن و حدیث (جلد هشتم) مؤلف: محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران مترجم: حمیدرضا شیخی و دیگران نوبت چاپ: اول تاریخ چاپ: 1390 شمارگان: 2000 نسخه ناشر: سازمان چاپ و نشر دارالحدیث

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

زمان مطالعه: 2 دقیقه ایمان، مصدر است از مادّه ی «أمن» که بر دو معناى نزدیک به هم دلالت دارد: یکى آرامش دل و دیگرى تصدیق؛ زیرا انسان چیزى را تصدیق مى کند و بر آن گواهى مى دهد که به آن، اطمینان داشته باشد و دلش آرام گیرد. ابن فارس در این باره مى گوید: الهمزة و المیم و النون أصلان متقاربان: أحدهما

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در باره ی مفهوم شرعى «ایمان»، فقها و محدّثان و متکلّمان و مفسّران، سخن بسیار گفته اند و آراى گوناگونى ابراز داشته اند(1) که مجالى براى طرح و نقد آنها نیست. در این جا، با بهره گیرى از متن قرآن و احادیث اسلامى، ابتدا مفهوم ایمان را بیان خواهیم کرد، و تفاوت مفهومى ایمان و اسلام و نیز تفاوت ایمان

زمان مطالعه: 5 دقیقه بررسى مواردى که قرآن کریم، کلمه ی «ایمان» یا برگرفته هاى این واژه را به کار برده، نشان مى دهد که این کلمه، در قرآن، در چارچوب معناى لغوى خود، کاربردهاى مختلفى دارد. بنا بر این، ابتدا کاربردهاى «ایمان» در قرآن را بررسى مى کنیم و سپس به جمع بندى آنها خواهیم پرداخت: الف- آیین خاتم پیامبران در مواردى که