زمان مطالعه: 2 دقیقه 100.امام على علیه السلام: آن که به شخصى از روى ستم تازیانه زند، خداوند ـ تبارک و تعالى ـ او را به تازیانه آتشین خواهد زد. 101.امام على علیه السلام: دشمن ترینِ بنده نزد خداوند عز و جل، کسى است که پشتِ مسلمانى را به ناحقْ برهنه کند، و کسى را که او را نزده است، به ناحق کتک زند،

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 106.وقعة صفّین عن عبد اللّه بن شریک: خَرَجَ حُجرُ بنُ عَدِیٍّ وعَمرُو بنُ الحَمِقِ یُظهِرانِ البَراءَةَ وَاللَّعنَ مِن أهلِ الشّامِ، فَأَرسَلَ إلَیهِما عَلِیٌّ علیه السلام: أن کُفّا عَمّا یَبلُغُنی عَنکُما. فَأَتَیاهُ فَقالا: یا أمیرَ المُؤمِنینَ، ألَسنا مُحِقّینَ؟ قالَ: بَلى. قالا: أوَلَیسوا مُبطِلینَ؟ قالَ: بَلى. قالا: فَلِمَ مَنَعتَنا مِن شَتمِهِم؟ قالَ: کَرِهتُ لَکُم أن تَکونوا لَعّانینَ شَتّامینَ، تَشتِمونَ وتَتَبَرَّؤونَ، ولکِن لَو

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 106.وقعة صفّین – به نقل از عبد الله بن شریک -: حُجربن عَدى و عمرو بن حَمِق، بیرون شدند، در حالى که برائت و لعن بر شامیان را آشکار مى کردند. على علیه السلام به آنان پیغام داد که از آنچه به من خبر رسیده، خوددارى کنید. آن دو نزد على علیه السلام آمدند و گفتند: اى امیرمؤمنان! مگر ما

زمان مطالعه: 2 دقیقه 108.الإمام علیّ علیه السلام: الرِّفقُ یَفِلُّ حَدَّ المُخالَفَةِ.(1) 109.عنه علیه السلام – فی الحِکَمِ المَنسوبَةِ إلَیهِ -: قارِب عَدُوَّکَ بَعضَ المُقارَبَةِ تَنَل حاجَتَکَ، ولا تُفرِطُ فی مُقارَبَتِهِ فَتُذِلَّ نَفسَکَ وناصِرَکَ، وتَأمَّل حالَ الخَشَبَةِ المَنصوبَةِ فی الشَّمسِ الَّتی إن أمَلتَها زادَ ظِلُّها، وإن أفرَطتَ فی الإِمالَةِ نَقَصَ الظِّلُّ.(2) 110.تاریخ الطبری عن عبد المَلِک بن أبی حُرّةَ الحَنَفیّ: أنّ عَلیّا علیه السلام

زمان مطالعه: 2 دقیقه 108. امام على علیه السلام: نرم خویى، تیزى مخالفت را کند مى سازد. 109.امام على علیه السلام – در حکمت هاى منسوب به ایشان -: به دشمنت، به اندازه اى نزدیک شو که به خواسته ات برسى، و در نزدیکى به او زیاده روى منما تا خود و یاورت را خوار سازى. در چوبى که در برابر خورشید نصب شده،

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 114.شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید: قَد رُوِیَ أنَّ عِمرانَ بنَ الحُصَینِ کانَ مِنَ المُنحَرِفینَ عَنهُ علیه السلام، وأنَّ عَلیّا علیه السلام سَیَّرَهُ إلَى المَدائِنِ، وذلِکَ أنَّهُ کانَ یَقولُ: إن ماتَ عَلیٌّ فَلا أدری ما مَوتُهُ، وإن قُتِلَ فَعَسى أنّی ـ إن قُتِلَ ـ رَجَوتُ لَهُ.(1) 115.الغارات عن سعید الأَشعریّ: اِستَخلَفَ عَلیٌّ علیه السلام حینَ سارَ إلَى النَّهرَوانِ رَجُلاً مِنَ