زمان مطالعه: 4 دقیقه 700. امام حسین علیه السلام ـ در خطبه خود، هنگام آهنگ خروج به سوى عراق ـ : سپاس، خداى را و همان خواهد شد که خدا مى خواهد و نیرو و توانى نیست، مگر از سوى خدا. درود و سلام خدا بر پیامبر او باد! بر فرزندان آدم، مرگ، چونان گردنبندِ بر گردن دخترکان، نقش بسته است . چه قدر

زمان مطالعه: 5 دقیقه 709. الإمام الصادق علیه السلام: لا تَکسَلوا فی طَلَبِ مَعایِشِکُم؛ فَإِنَّ آباءَنا کانوا یَرکُضونَ فیها ویَطلُبونَها.(1) 710. صحیح البخاری عن جابر بن عبد اللّه: کُنّا مَعَ رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله بِمَرِّ الظَّهرانِ(2) نَجنِی الکَباثَ(3) فَقالَ: عَلَیکُم بِالأَسوَدِ مِنهُ فَإِنَّهُ أیطَبُ(4)، فَقیلَ: أکُنتَ تَرعَى الغَنَمَ؟ قالَ: نَعَم، وهَل مِن نَبِیٍّ إلّا رَعاها؟(5) 711. السنن الکبرى للنسائی عن ابن

زمان مطالعه: 4 دقیقه 709. امام صادق علیه السلام: در طلب معاش خود، کاهلى نکنید که پدران ما براى آن مى دویدند و آن را جستجو مى کردند. 710. صحیح البخارى ـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ : در مرّ الظَّهران(1) با پیامبر صلى الله علیه و آله میوه هاى رسیده چوج(2) را مى چیدیم. پیامبر صلى الله علیه و آله

زمان مطالعه: 7 دقیقه 721. رسول اللّه صلى الله علیه و آله: إنّا لَنُعطی غَیرَ المُستَحِقِّ حَذَرا مِن رَدِّ المُستَحِقِّ.(1) 722. ربیع الأبرار عن محمّد بن الحنفیّة: کانَ أبی یَدعو قَنبَرا بِاللَّیلِ فَیُحمِّلُهُ دَقیقا وتَمرا فَیَمضی إلى أبیاتٍ قَد عَرَفَها ولا یَطَّلِعُ عَلَیهِ أحَدٌ. فَقُلتُ لَهُ: یا أبَتِ، مایَمنَعُکَ أن یَدفَعَ إلَیهِم نَهارا؟ قالَ: یا بُنَیَّ، صَدَقَةَ السِّرِّ تُطفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ عز و جل.(2)

زمان مطالعه: 8 دقیقه 721. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: ما از بیم آن که مستحق را رد نکرده باشیم، به غیر مستحق هم مى بخشیم. 722. ربیع الأبرار ـ به نقل از محمّد بن حنفیّه ـ : پدرم، شبانه قنبر را مى خواند و آرد و خرما بر دوش او مى گذاشت و بى آن که کسى آگاهى یابد، به خانه

زمان مطالعه: 5 دقیقه 739. صحیح البخاری عن أنس: قَدِمَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله المَدینَةَ لَیسَ لَهُ خادِمٌ، فَأَخَذَ أبو طَلحَةَ بِیَدی، فَانطَلَقَ بی إلى رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله فَقالَ: یا رَسولَ اللّهِ، إنَّ أنَسا غُلامٌ کَیِّسٌ فَلیَخدِمکَ. قالَ: فَخَدَمتُهُ فِی السَّفَرِ وَالحَضَرِ، ما قالَ لی لِشَیءٍ صَنَعتُهُ: لِمَ صَنَعتَ هذا هکَذا؟ ولا لِشَیءٍ لَم أصنَعهُ: لِمَ لَم