زمان مطالعه: < 1 دقیقه در فصل چهارم از این بخش، سخنانى به پیامبر خدا نسبت داده شده که ایشان ضمن پیشگویى وقوع آفت استئثار در امّت اسلامى، به مردم دستور مى دهد که آنان حقّ اعتراض به دولت مردان خودخواه و انحصارطلبِ حاکم را ندارند؛ بلکه موظّف به شکیبایى و سکوت تا قیامت اند! گفتنى است آنچه ما در این فصل آورده ایم، تنها

زمان مطالعه: 2 دقیقه بى تردید، مقتضاى پذیرفتن احادیثى که مسلمانان را به شکیبایى بر ظلم و بى عدالتى و استئثار زمامداران، امر مى کنند، تفکیک دین از سیاست است. از این رو، محدّثان و فقهایى که این احادیث را پذیرفته اند، فتوا داده اند که مسلمانان در هیچ شرایطى حقّ اعتراض بر زمامداران خود را ندارند و نمى توانند از اطاعت آنان سر

زمان مطالعه: 2 دقیقه بى تردید، این گونه فتاوا در تاریخ اسلام، نه تنها به تفکیک دین از سیاست انجامید، بلکه دین را در خدمت دولت مردان فاسدى قرار داد که به نام دین، حکومت کردند و در پوشش اسلام، هر چه مى خواستند، انجام دادند. بدین سان، جمعى با عنوان محدّث و فقیه، با تفکیک دین از سیاست و ممانعت از قیام مردم

زمان مطالعه: < 1 دقیقه معیار دیگر براى تشخیص صحّت یا عدم صحّتِ سخنانى که به پیامبر صلی الله علیه و آله نسبت داده مى شود، قرآن کریم است.(1) بر اساس این معیار، نکته اى که در نقد و ارزیابى احادیث شکیبایى بر استئثار، قابل تأمّل است، این است که این سخنان، نه تنها بر خلاف منطق عقل و فطرت است، بلکه بر خلاف نصّ

زمان مطالعه: 3 دقیقه نکته ی دیگر در ارزیابى احادیث «شکیبایى بر انحصارطلبى حاکمان»، تعارض آنها با احادیثى است که پیامبر خدا در آنها صریحاً به مخالفت با زمامداران جائر و قیام علیه آنان دستور داده است، و اینک، چند نمونه از این احادیث: 1. عن معاذ بن جبل: سمعت رسول الله صلی الله علیه و آله یقول: خُذُوا العَطاءَ ما دامَ عَطاءً فَإِذا

زمان مطالعه: < 1 دقیقه ممکن است کسى بگوید: احادیث شکیبایى بر انحصارطلبى حکمرانان، از باب تقیّه و عدم قدرت بر نهى از منکر و مبارزه با ظالم، صادر شده اند. بنا بر این، نمى توان قاطعانه آنها را رد کرد. پاسخ این سخن، آن است که: اوّلاً: احادیث شکیبایى بر استئثار، مطلق است و از همین رو، فتواى فقهایى که آنها را پذیرفته اند