زمان مطالعه: < 1 دقیقه 89. تفسیر القمّى: ابو ذر، سه روز از پیامبر خدا عقب ماند؛ چرا که شترى زار و نحیف داشت، و پس از سه روز به ایشان رسید. شتر ابو ذر، در قسمتى از راه، از رفتن باز مانْد و ابو ذر، آن را رها ساخت و بار و بنه اش را بر پشت خود نهاد [و پیاده، به راه افتاد].

زمان مطالعه: 2 دقیقه 90. الخصال عن ثابت بن أبی صفیّة(1): قالَ عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ علیه السلام: رَحِمَ اللهُ العَبّاسَ – یَعنِی ابنَ عَلِیٍّ علیه السلام – فَلَقَد آثَرَ وأبلى وفَدى أخاهُ بِنَفسِهِ حَتّى قُطِعَت یَداهُ، فَأَبدَلَهُ اللهُ بِهِما جَناحَینِ یَطیرُ بِهِما مَعَ المَلائِکَة فِی الجَنَّةِ کَما جَعَلَ لِجَعفَرِ بنِ أبی طالِبٍ.(2) 91. ینابیع المودّة – فی ذِکرِ وَقائِعِ عاشوراءَ -: لَمَّا اشتَدَّ العَطَشُ،

زمان مطالعه: 2 دقیقه 90. الخصال – به نقل از ثابت بن ابى صفیّه -: امام زین العابدین علیه السلام [در باره ی ابو الفضل العبّاس علیه السلام] فرمود: «خدا رحمت کند عبّاس بن على را که ایثار کرد و مردانه جنگید و خود را فداى برادرش کرد تا آن که دو دست او قطع شد و خداوند، به جاى آنها، دو بال به

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

زمان مطالعه: < 1 دقیقه استئثار، مصدر است از ریشه ی «أثر» در مقابل «ایثار» و به معناى «مقدّم داشتن خود یا وابستگان و هواداران خود بر دیگران در تأمین نیازها و خواست ها». گاه این کلمه در ویژه ساختن خود بر اساس حکمت، و نه بر مبناى نیاز، به کار مى رود.(1) خلیل مى گوید: اِستَأثَرتُ عَلى فُلانٍ بِکَذا وَ کَذا، أى آثَرتُ بِهِ

زمان مطالعه: < 1 دقیقه واژه ی «استئثار» در احادیث اسلامى، کاربرد جدیدى ندارد؛ بلکه در همان معناى لغوى استعمال شده است. در این جا اشاره اى داریم به خلاصه و جمع بندى آنچه از پیشوایان اسلام در باره ی این موضوع اخلاقى، سیاسى و اجتماعى روایت شده است و تفصیل آن در فصل هاى آینده خواهد آمد.