229. کمال الدین – به نقل از ابن عبّاس ـ: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «جانشینان و اوصیاى من و حجّت هاى خدا بر خلق، پس از من، دوازده تن اند که نخستین آنها برادر من است و آخرین ایشان، فرزند من».
گفته شد: اى پیامبر خدا! برادر تو کیست؟
فرمود: «على بن ابى طالب».
گفتند: فرزندت کیست؟
فرمود: «مهدى، که زمین را همان گونه که از جور و ستم آکنده شده است، از داد و عدل مى آکند».
230. امام على علیه السلام – در توصیف امام مهدى علیه السلام ـ: زره حکمت را پوشیده و آدابش را – که همان توجّه و شناختن و فارغ ساختن خود [از علاقه به دنیا] است – فرا گرفته است. پس حکمت، نزد او گم شده اى است که آن را مى جوید و نیازى است که آن را مى طلبد. پس او، غریب است، هر گاه اسلام، غریب گردد و [مانند شترى خسته] دُم بر زمین نهد و گردن بر زمین بچسباند. او جانشینى از جانشین هاى پیامبران خداست.
231. امام على علیه السلام: – در توصیف خاندان محمّد صلى الله علیه و آله ـ: آنان، امامان پاک و عترت معصوم و ذرّیه ارجمند و جانشینان ره یافته اند.
232. امام صادق علیه السلام: امامان، به منزله ی پیامبر خدا صلى الله علیه و آله هستند، جز آن که پیامبر نیستند و از زنان، آنچه براى پیامبر صلى الله علیه و آله حلال است، براى ایشان حلال نیست و جز در آن، به منزله ی پیامبر خدا صلى الله علیه و آله شمرده مى شوند.
