زمان مطالعه: < 1 دقیقه
پیامبر خدا، علاوه بر حدیث ثقلین، در احادیث فراوان دیگرى(1) بر «تمسّک به اهل بیت علیهم السلام» پس از رحلت خود، تأکید دارد. تردیدى نیست که معناى تمسّک به پیامبر صلى الله علیه و آله در زمان حیاتشان، پیروى دینى و سیاسى از ایشان است. بنا بر این، وجوب تمسّک به اهل بیت آن بزرگوار پس از ایشان، به روشنى، بر مرجعیت دینى و سیاسى آنان و وجوب پیروى از آنان دلالت دارد.
البتّه تمسّک و تبعیت دینى و سیاسى در مورد امام حاضر و امام غایب، متفاوت است، چنان که توضیح خواهیم داد.
1) ر. ک: همین دانش نامه: ج 10 ص 343 (اهل بیت علیهم السلام / فصل هشتم / عناوین حقوق اهل بیت علیهم السلام / تمسّک).
