اشکال اوّل، این است که در میان امامان دوازده گانه اى که پیروان اهل بیت علیهم السلام به آنها معتقدند، تنها امام على علیه السلام و امام حسن علیه السلام به خلافت رسیدند. بنا بر این، چگونه مى توان آنها را خلیفه پیامبر صلى الله علیه و آله شمرد؟
پاسخ این اشکال، این است که بر پایه نصوص معتبرى که بخشى از آنها گذشت، امامت و خلافت، منصبى الهى است و پیامبر خدا، به فرمان خداوند، دوازده تن از اهل بیت خود را براى انجام این مسئولیت تعیین کرده است و تبعیت نکردن اکثر مردم از آنها، با خلافت واقعى آنها منافاتى ندارد.
به تعبیر دیگر، بر پایه احادیث معتبرى که گذشت، از جمله حدیث «خلفاى دوازده گانه»، پیامبر خدا خبر از شایستگى امامان اهل بیت علیهم السلام براى خلافت و تعیین آنها به عنوان جانشین خود داده؛ امّا این که مردم مى پذیرند، یا نمى پذیرند، موضوع دیگرى است که در این باره نیز پیامبر صلى الله علیه و آله در احادیث دیگرى، حوادثِ آینده امّت اسلامى را پیشگویى کرده و خبر داده که امّتش با اهل بیت او چه خواهند کرد.(1)
1) ر. ک: همین دانش نامه: ج 10 ص 513 (فصل یازدهم: ستم به اهل بیت علیهم السلام) و دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام: ج 7 ص 253 (بخش هشتم / فصل یکم: خبر دادن پیامبر صلى الله علیه و آله از شهادت على علیه السلام).
