زمان مطالعه: < 1 دقیقه
قرآن
«به راستى که انسان، سخت آزمند [و بى تاب] آفریده شده است. هر گاه به او شر رسد، بى تابى مى کند، و هر گاه به او خیر رسد، بخل مى ورزد».
«بگو: اگر شما مالک گنجینه هاى رحمت پروردگارم بودید، باز هم از بیم خرج کردن، قطعاً امساک مى ورزیدید، و انسان، همواره بخیل است».
ر. ک: نساء: آیه 128، فصّلت: آیه 49.
حدیث
153. تفسیر القمّى: سخن خداوند: «به راستى که انسان، «هلوع» آفریده شده است»، یعنى آزمند. «هر گاه به او شر رسد، بى تابى مى کند»، شر به معناى فقر و نادارى است. «و هر گاه به او خیر رسد، بخل مى ورزد»، مقصود از خیر، ثروت و دارایى است.
