قرآن
«و خدا، شما را از شکم هاى مادرانتان در حالى که چیزى نمى دانستید ـ، بیرون آورد و برایتان گوش و چشم ها و دل ها قرار داد. باشد که سپاس گزارى کنید».
«ما امانت [خویش] را بر آسمان ها و زمین و کوه ها عرضه داشتیم. آنها از پذیرفتنش خوددارى ورزیدند و از آن ترسیدند، و انسان، آن را پذیرفت. به راستى که او ستمکارى نادان بود».
ر. ک: بقره: آیه 67، هود: آیه 46، اعراف: آیه 179، انفال: آیه 22، فرقان: آیه 44.
حدیث
138. تفسیر الثعلبى – به نقل از صالح بن مِسمار ـ: به من خبر رسید که پیامبر صلى الله علیه و آله این آیه را که: «اى انسان! چه چیز، تو را به پروردگار بزرگوارت، گستاخ کرده است؟» تلاوت کرد و فرمود: «نادانى او».
139. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله – به على علیه السلام ـ: اى على! هیچ فقرى بدتر از نادانى نیست، و هیچ سرمایه اى سودمندتر از خِرد نیست.
140. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: دوست هر کس، خِرد اوست و دشمنش، نادانى او.
141. امام على علیه السلام: نادانى براى انسان، زیانبارتر از [بیمارى] خوره براى بدن است.
ر. ک: ص 199 (انسان / فصل هشتم / آسیب هاى انسان / نادانى و ناهشیارى) و دانش نامه عقاید اسلامى: ج 2 ص 9 (معرفت شناسى / بخش سوم: نادانى).
