قرآن
«و خدا شما را از شکم هاى مادرانتان – در حالى که چیزى نمى دانستید ـ، بیرون آورد و برایتان گوش و چشم ها و دل ها قرار داد باشد که سپاس گزارى کنید».
«همو که به وسیله ی قلم آموخت. آنچه را که انسان نمى دانست، به او آموخت».
«و [خدا] همه ی نام ها را به آدم آموخت. سپس آنها را بر فرشتگان، عرضه نمود و فرمود: «اگر راست مى گویید، از نام هاى ایشان به من خبر دهید». گفتند: منزّهى تو! براى ما جز آنچه تو خود به ما آموخته اى، هیچ دانشى نیست. تو داناىِ حکیمى. فرمود: «اى آدم! ایشان را از نام هاى آنان، خبر ده» و چون آنان را از نام هایشان خبر داد، فرمود: «آیا به شما نگفتم که من، نهان آسمان ها و زمین را مى دانم، و آنچه را آشکار مى کنید و آنچه را پنهان مى دارید، مى دانم؟»».
حدیث
125. قرب الإسناد – به نقل از بِزَنطى ـ: به امام رضا علیه السلام گفتم: آیا مردم در شناخت، دست دارند؟
فرمود: «نه».
گفتم: براى آن، پاداش داده مى شوند؟
فرمود: «پاداش به آنان مرحمت مى شود، چنان که شناخت به آنها مرحمت مى شود».
ر. ک: دانش نامه ی عقاید اسلامى: ج 2 ص 443 (معرفت شناسى / بخش ششم / فصل دوم: راه هاى معرفت عقلى) و ص 461 (فصل سوم: راه هاى معرفت قلبى).
