قرآن
«خدا سرپرست کسانى است که ایمان آورده اند؛ آنان را از تاریکى ها به روشنى مى بَرَد. و کسانى که کافرند، سَرپرست هایشان طاغوت هایند؛ آنان را از روشنى به تاریکى ها مى برند. اینان دوزخى اند و در دوزخ، جاویدان اند».
ر. ک: ابراهیم: آیه ی 1 و 5.
حدیث
645. امام على علیه السلام: [خداوند،] فرستادگان خود را در میان آنان بر انگیخت و پیامبرانش را پیاپى، به سوى ایشان فرستاد تا از آنان بخواهند که پیمان خود را- که در سرشت آنان نهاده است- بگزارند و نعمتِ فراموشْ شده اش را به آنان یادآور شوند و با رساندن [پیام الهى]، حجّت را بر آنان تمام کنند و گنجینه هاى خِردهایشان را بر شورانند.
646. امام على علیه السلام: بر هر خِرَدِ بسته به زنجیرِ شهوت، حرام است که از حکمت بهره مند شود.
647. امام على علیه السلام: هر که بر خواهش نفس خویش چیره آید، خِردش آشکار مى شود.
ر. ک: دانش نامه ی عقاید اسلامى: ج 1 ص 451 (معرفت شناسى / بخش دوم: خرد / فصل ششم: آسیب هاى خرد).
