زمان مطالعه: < 1 دقیقه
بر پایه ی آیات و احادیثى که در این فصل آمد، ایمان، دو گونه است: پایدار و ناپایدار. ایمان پایدار، ایمانى است که تا هنگام مرگ، همراه مؤمن است و ایمان ناپایدار، ایمانى است که همراهى آن با انسان، موقّتى است و پس از مدّتى، زایل مى گردد. همچنین عمل به مقتضاى ایمان، موجب پایدارى آن، و ترک عمل، سبب ناپایدارى آن است.
در این جا این بحث قابل طرح است که: آیا اساسا ایمان ناپایدار، حقیقتا ایمان است؟ و آیا ایمان حقیقى، قابل زوال است یا خیر؟
در این باره، چند نظر وجود دارد: