زمان مطالعه: < 1 دقیقه
نخستین زیان بى ایمانى، محرومیت از هدایت الهى و در نتیجه، خطا در جهان بینى است. شخص بى ایمان، جهان را فاقد شعور و هدف مى داند و بر این پایه، ارزش هاى اخلاقى را بى معنا مى انگارد و از این رو، به سادگى در دام شیطان هاى درونى و بیرونى قرار مى گیرد و راه ابتلا به انواع مفاسد و آلودگى هاى فردى و اجتماعى، براى او هموار مى گردد و در نهایت، بى ایمانى، حاصلى جز حسرت و ندامت براى او در پى نخواهد داشت. آیات و روایاتى که بر این معنا دلالت دارند، در فصل نهم ارائه مى شوند.