1006. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
نخستین چیزى که در باره آن از بنده سؤال مى شود، دوست داشتن ما اهل بیت است.
1007. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
در روز قیامت، هیچ بنده اى قدم از جاى خود بر نمى دارد تا این که در باره چهار چیز از او سؤال شود: از عمرش که در چه راهى صرف کرده است، از جوانى اش که در چه راهى آن را فرسوده است، از مالَش که از کجا به دست آورده و در چه راهى خرج کرده است و از دوست داشتن ما خاندان.
1008. المعجم الأوسط ـ به نقل از ابو برزه ـ :
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «[در روز قیامت]، هیچ بنده اى قدم از جاى خود بر نمى دارد تا این که در باره چهار چیز از او سؤال شود: از جسمش که در چه راهى آن را فرسوده است، از عمرش که در چه راهى صرف کرده است، از مالَش که از کجا آورده و در چه راهى خرج کرده است و از دوست داشتن ما خاندان».
گفته شد: اى پیامبر خدا! نشانه دوست داشتن شما چیست؟
ایشان دست خود را بر شانه على علیه السلام زد.
1009. تفسیر فرات ـ به نقل از حنان بن سَدیر ـ :
پدرم به من گفت: نزد امام صادق علیه السلام بودم. ایشان غذایى در برابرم نهاد که هرگز غذایى مانند آن را نخورده بودم. پس به من فرمود: «اى سدیر! غذاى ما را چگونه یافتى؟».
گفتم: پدر و مادرم فدایت، اى پسر پیامبر خدا! تا کنون چنین غذایى نخورده ام و گمان هم نمى کنم که دیگر، غذایى مانند آن بخورم. آن گاه چشمانم پر از اشک شد و گریستم. فرمود:
«اى سدیر! چرا گریه مى کنى؟».
گفتم: اى پسر پیامبر خدا! آیه اى از کتاب خدا را به یاد آوردم.
فرمود: «کدام آیه؟».
گفتم: این آیه: «سپس در آن روز از نعمت، بازخواست مى شوید». مى ترسم این غذا جزو همان نعمتى باشد که خداوند، در باره آن، بازخواست مى کند. امام علیه السلام خنده اى کرد، به طورى که دندان هاى عقلش نمایان شد. سپس فرمود: «اى سدیر! از تو، نه در باره خوراک لذیذ، سؤال خواهد شد و نه در باره جامه نرم و نه درباره بوى خوش؛ بلکه اینها براى ما آفریده شده و ما براى استفاده از آنها خلق شده ایم و ما باید در آنها به طاعت خدا عمل کنیم».
گفتم: پدر و مادرم فدایت، اى پسر پیامبر خدا! پس آن نعمت، کدام است؟
فرمود: «دوستى على و عترت او. در روز قیامت، خداوند مى پرسد: در برابر نعمت دوستى على و عترت او که آن را به شما عطا کردم، چگونه شکر مرا به جا آوردید؟».
