زمان مطالعه: < 1 دقیقه
975. الاختصاص ـ به نقل از محمّد بن اسماعیل بن عبد الرحمان جُعفى ـ :
من و عمویم حصین بن عبد الرحمان به حضور امام صادق علیه السلام رسیدیم. امام علیه السلام، عمویم را نزدیک خود نشاند و فرمود: «این که با توست، پسر کیست؟».
گفت: پسر برادرم اسماعیل. فرمود: «خدا اسماعیل را رحمت کند و از گناهانش در گذرد! چگونه جانشینى براى او بوده اید؟». گفت: در بهترین چیزى که خداوند به ما عطا فرموده ـ یعنى: محبّت به شما ـ هستیم. فرمود: «اى حصین! دوستى ما را دست کم نگیرید؛ چرا که از جمله باقیاتُ الصالحات است». گفت: اى پسر پیامبر خدا! من آن را دست کم نگرفته ام؛ بلکه خدا را هم به خاطر آن، سپاس مى گویم.
