قرآن
«در خانه هایى که خدا رخصت داده که [قدر و منزلتِ] آنها رفعت یابد و نامش در آنها یاد شود، در آن خانه ها، هر بامداد و شامگاه، او را نیایش مى کنند».
حدیث
914. تفسیر الثعلبى ـ به نقل از اَنَس بن مالک و بُرَیده ـ :
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله آیه «در خانه هایى که خدا رخصت داده که [قدر و منزلت] آنها رفعت یابد و نامش در آنها یاد شود… » را تا «… و [آنها] از روزى که دل ها و دیده ها در آن، زیر و رو مى شوند، مى هراسند» قرائت کرد. مردى برخاست و گفت: اى پیامبر خدا! اینها کدام خانه یند؟
فرمود: «خانه هاى پیامبران».
ابو بکر برخاست و گفت: اى پیامبر خدا! این خانه (خانه على و فاطمه) هم جزو آنهاست؟
فرمود: «آرى. از بهترین هاى آنهاست».
915. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
چهار نفرند که روز قیامت، من شفیع آنها خواهم بود: کسى که پس از من، فرزندانم را گرامى بدارد؛ کسى که نیازهاى آنان را برآورده سازد؛ کسى که وقتى آنان به او محتاج شدند، در رفع گرفتارى هایشان بکوشد؛ و کسى که با دل و زبان خویش آنان را دوست بدارد.
916. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
اى مردم! اهل بیت مرا در زمان حیاتم و پس از من بزرگ دارید و به آنان احترام گزارید و برترى شان دهید.
917. امام حسن علیه السلام:
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله در پى انصار فرستاد و آنان نزدش آمدند. پس به آنان فرمود: «اى جماعت انصار! آیا شما را به چیزى راه نمایى نکنم که اگر به دامنش چنگ زنید، پس از آن هرگز گم راه نمى شوید؟».
گفتند: چرا، اى پیامبر خدا!
فرمود: «این، على است. به دوستى من او را دوست بدارید و به احترام من به او احترام نهید؛ زیرا جبرئیل، از جانب خداى عز و جل به من دستور داد که این مطلب را به شما بگویم».
918. الأمالى، صدوق ـ به نقل از ابن عبّاس ـ :
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله بر منبر رفت و برایمان سخنرانى کرد و مردم، جمع شدند. فرمود: «… اى مردم! شما [در روز قیامت] گرد آورده خواهید شد و در باره آن دو گران سنگ (ثقلین) از شما خواهند پرسید. پس مواظب باشید که پس از من با آن دو، چه مى کنید. آنان، اهل بیت من اند. هر که ایشان را آزار دهد، مرا آزار داده و هر که به ایشان ستم کند، به من ستم کرده است. هر که ایشان را خوار دارد، مرا خوار داشته و هر که ایشان را عزیز شمارد، مرا عزیز شمرده است. هر که ایشان را گرامى دارد، مرا گرامى داشته و هر که ایشان را یارى دهد، مرا یارى داده و هر که ایشان را تنها گذارد، مرا تنها گذاشته است».
919. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
روز قیامت، هیچ امّتى به پیشگاه خدا وارد نمى شود که نزد او گرامى تر از امّت من باشد و نه هیچ خانواده اى که نزد او گرامى تر از خانواده من باشد. هان! پس در باره ایشان از خدا بترسید.
920. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
خداى متعال را سه حرمت است که هر کس آنها را نگه دارد، خداوند، کار دین و دنیاى او را حفظ مى کند و هر که آنها را نگه ندارد، خداوند، هیچ چیز او را حفظ نمى کند: حرمت اسلام، حرمت من و حرمت عترتم.
921. امام باقر علیه السلام:
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله در مِنا، اصحاب خود را فرا خواند و فرمود:«… اى مردم! من حرمت هاى خدا را در میان شما بر جاى مى گذارم: کتاب خدا، عترتم و کعبه ـ که خانه امن خداست ـ «.
922. امام صادق علیه السلام:
خداى عز و جل را در سرزمینش، پنج حرمت است: حرمت پیامبر خدا صلى الله علیه و آله، حرمت خاندان پیامبر خدا ـ که خدا بر آنان درود فرستد ـ، حرمت کتاب خداى عز و جل، حرمت کعبه خدا و حرمت مؤمن.
923. امام صادق علیه السلام:
خداى عز و جل را سه حرمت است که هیچ چیز [در حرمت] مانند آنها نیست: کتاب او که آن حکمت و نور اوست؛ خانه او که آن را قبله مردم قرار داده و روى کردن به غیر آن را از هیچ کس نمى پذیرد، و عترت پیامبرتان صلى الله علیه و آله.
