900. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
اى مردم! من جلوتر از شما مى روم و شما در کنار حوض [کوثر]، بر من وارد مى شوید. آگاه باشید که من از شما در باره ثَقَلین خواهم پرسید. پس بنگرید که پس از من با آن دو، چه مى کنید؛ زیرا خداوندِ لطیف خبیر، مرا خبر داد که این دو هرگز از یکدیگر جدا نخواهند شد تا این که به دیدار من بیایند و من این امر را از پروردگارم خواستم و او خواهش مرا بر آورد. آگاه باشید که من در میان شما این دو را بر جاى گذاشته ام: کتاب خدا و عترتم [یعنى] اهل بیتم را. پس، از آنان پیشى نگیرید که پراکنده مى شوید و از آنان عقب نمانید که نابود مى شوید و به آنان چیز یاد ندهید؛ زیرا آنان از شما داناترند.
901. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
اى مردم! من هشدار دهنده و پیشوا و راه نما و رهبر پس از خود را براى شما مشخّص کردم و او برادرم على بن ابى طالب است. او در میان شما به منزله من در میان شماست. پس در دین خود، از او پیروى کنید و در همه کارهایتان از وى فرمان برید؛ زیرا تمام آنچه را که خداوند ـ تبارک و تعالى ـ به من تعلیم داده و حکمت الهى، در نزد اوست. بنا بر این، از او و از اوصیاى پس از او بپرسید و تعلیم گیرید و به آنان چیز یاد ندهید و بر ایشان پیشى نگیرید و از آنان عقب نمانید؛ چرا که آنان با حق هستند و حق با آنان است. نه آنان از حق جدا مى شوند و نه حق از آنان جدا مى شود.
902. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
خداى متعال، ذریّه هر پیامبرى را از پشت خود او قرار داده؛ امّا ذریّه مرا از پشت على بن ابى طالب علیه السلام قرار داده است… . پس آنان را پیشرو قرار دهید و از ایشان جلو نیفتید؛ زیرا آنان در خردسالى، بردبارترین شما و در بزرگ سالى، داناترینتان هستند. بنا بر این، از آنان پیروى کنید؛ چرا که ایشان شما را به گم راهى نمى کشانند و از راه راست بیرونتان نمى برند.
903. الاحتجاج ـ به نقل از عثمان بن حنیف ـ :
شنیدیم که پیامبر خدا صلى الله علیه و آله مى فرماید: «اهل بیت من، ستارگان اهل زمین اند. پس، از آنان جلو نیفتید و ایشان را جلودار خود سازید؛ چرا که آنان، والیانِ پس از من اند».
مردى برخاست و گفت: اى پیامبر خدا! کدام اهل بیتت؟
فرمود: «على و فرزندان پاک او».
904. امام على علیه السلام ـ در سخنانى در باره پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و اهل بیت او ـ :
خداوند، او (محمّد صلى الله علیه و آله) را فرستاد تا فرمانش را بیان کند و یادش را بر سر زبان ها اندازد، و او رسالت خود را با امانت ادا کرد و ره یافته و رستگار، جهان را وداع گفت و پرچم حق را در میان ما گذاشت. هر که از آن پیشى گیرد، از دین بیرون مى رود و هر که از آن وا پس ماند، هلاک مى شود و هر که همراهىِ آن کند، [به ساحل رستگارى و نجات] مى رسد.
905. امام على علیه السلام:
هنگامى که ابو بکر خطبه [ى خلافت] خواند ـ و آن روز، آدینه بود و مصادف با نخستین روز از ماه رمضان ـ، اُبىّ بن کعب برخاست و به او گفت:… آیا نه این که مى دانید پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «شما را در باره اهل بیتم سفارش به نیکى مى کنم. آنان را جلودار خود سازید و بر ایشان پیشى نگیرید و آنان را فرمان روا سازید و بر ایشان فرمان روایى و امارت نکنید… «.
در این هنگام، گروهى از مردان انصار برخاستند و به اُبىّ گفتند: رحمت خدا بر تو اى اُبىّ! بنشین؛ تو آنچه را شنیده بودى، گفتى و به پیمانت وفا کردى.
906. امام صادق علیه السلام:
هر کس ولایت خاندان محمّد را بپذیرد و آنان را به سبب خویشاوندى شان با پیامبر خدا صلى الله علیه و آله بر همه مردم مقدّم دارد، چنین کسى از خاندان محمّد است؛ چون ولایت خاندان محمّد را دارد، نه به این معنا که در واقع، جزء این خاندان است؛ بلکه از آنان است به سبب پذیرش ولایتشان و پیروى کردن از آنها. خداوند در کتاب خود، این گونه حُکم کرده است، آن جا که فرموده: «و هر کس از شما آنان را به ولایت گیرد، از آنان خواهد بود» و ابراهیم علیه السلام فرمود: «پس هر که از من پیروى کند، بى گمان، او از من است و هر که نافرمانى ام کند، بى گمان، تو آمرزنده مهربانى».
