489. امام على علیه السلام:
ما خاندانى هستیم که آگاهى از مرگ و میرها و بلاها و نَسَب ها را به ما آموخته اند. به خدا سوگند، اگر کسى از ما بر سر پُلى بایستد و این امّت، همگى بر او عرضه شوند، اسم و نسب همه ایشان را به آنها مى گوید.
490. امام زین العابدین علیه السلام:
آگاهى از مرگ و میرها و بلاها و سخن انجامین و نَسَب هاى عرب و زادگاه اسلام، نزد ماست.
491. الکافى ـ به نقل از اسحاق بن عمّار ـ :
شنیدم که عبد صالح (امام کاظم علیه السلام) خبر مرگ مردى را بدو مى دهد. با خود گفتم: او مى داند شیعه او کِى مى میرد؟! ایشان با چهره اى تقریباً خشمگین به من نگریست و فرمود: «اى اسحاق! رُشَید هَجَرى از مرگ و میرها و بلاها آگاهى داشت. امام که به داشتن این علم، سزاوارتر است!».
سپس فرمود: «اى اسحاق! کارهاى خود را بکن که عمرت تمام شده است و تا دو سال دیگر خواهى مُرد و طولى نمى کشد که پس از تو برادران و خانواده ات پراکنده مى شوند و به یکدیگر خیانت مى ورزند، تا جایى که دشمنانشان شاد مى شوند. آیا این، از خاطرت گذر کرده بود؟».
گفتم: از آنچه در دلم گذشت، از خداوند، طلب آمرزش مى کنم. پس از این مجلس، طولى نکشید که اسحاق مُرد و اندکى بعد، خاندان عمّار، دست نیاز به سوى اموال مردم بردند و کارشان به ورشکستگى کشید.
492. امام رضا علیه السلام ـ در نامه اى به عبد اللّه بن جندب ـ :
امّا پس از سپاس خداوند، محمّد صلى الله علیه و آله، امینِ خدا در میان مردم بود و چون رحلت نمود، ما اهل بیت، وارثان او گشتیم و اینک ماییم امینان خدا بر زمین، و آگاهى از مرگ و میرها و بلاها و نَسَب هاى عرب و زادگاه اسلام، در میان ماست.
