زمان مطالعه: < 1 دقیقه
یکى دیگر از نکاتى که قرآن کریم در باره اجل مطرح کرده است، این است که قانونِ اجل و حیات و مرگ، اختصاص به افراد انسان ها ندارد؛ بلکه اقوام و جوامع و امّت ها را نیز در بر مى گیرد:
«وَلِکُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمْ لَا یَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا یَسْتَقْدِمُونَ.(1)
هر امّتى اَجَلى دارد. پس چون اجلشان فرا برسد، [نمى توانند آن را] لحظه اى پیش و پس بیندازند».
جامعه ی انسانى نیز مانند انسان، داراى دو نوع اجل است: اجلِ موقوف و اجل محتوم، که اگر دچار انحراف گردد، در دام اجل موقوف مى افتد و اگر در مسیر صحیح حرکت کند، تا اجل محتوم تداوم خواهد یافت.
1) اعراف: آیه 34.
