25. امام على علیه السلام – از سخنان ایشان خطاب به خوارج، آن گاه که از مسئله حَکَمیّت روى برتافتند و نداى «حَکَمیّت، تنها از آنِ خداست» را سر دادند -:
توفان شن (عذاب الهى) بر شما ببارد و گزارشگرى از شما بر جاى نماند! آیا پس از ایمان آوردنم به خدا و جهاد کردن در رکاب پیامبر خدا، بر کفر خویش، گواهى دهم؟! در این صورت، گم راه گشته ام و از ره یافتگان نخواهم بود.(1) [امیدوارم] به بدترین بازگشتگاه باز گردید و در پى گذشتگان خویش (مشرکان عصر جاهلیّت) ره سپار شوید!
بدانید که به زودى پس از من، گرفتار ذلّتى فراگیر، شمشیرى برنده و انحصارطلبى اى که ستمگران آن را در میان شما راه و رسم خواهند کرد، مى شوید.
26. امام على علیه السلام: چون مرا از دست بدهید، پس از من چیزهایى خواهید دید، به طورى که هر یک از شما به خاطر چیزهایى که از اهل انکار و تجاوز، از انحصارطلبان و خفیف شمارندگان حقّ خداىِ بلندنام، و از بیم بر جان خویش مى بیند، آرزوى مرگ مى کند.
پس هر گاه چنین شد، همگى به ریسمان خداوند، چنگ در زنید و پراکنده مشوید و شکیبایى و نماز و تقیّه در پیش گیرید.
1) اشاره است به آیه 6 از سوره انعام. م.
