6. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
پنج نفرند که من و هر پیامبر مستجاب الدعوه اى، آنان را لعنت کرده ایم: کسى که به کتاب خدا بیفزاید، کسى که سنّت مرا فرو بگذارد، کسى که تقدیر خدا را باور نداشته باشد، کسى که حرمت عترت مرا که خداوند مقرّر داشته است، بشکند، و کسى که فىء(1) را به انحصار خود در آورد و آن را بر خویشتن روا بشمارد.
7. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
هفت نفرند که من و هر پیامبر مستجاب الدعوه اى، آنان را لعنت کرده ایم:… و کسى که فىء را به انحصار خود در آورَد.
8. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
من هفت نفر را لعنت کرده ام که خداوند و هر پیامبر مستجاب الدعوه ی پیش از من نیز آنان را لعنت کرده اند:… و کسى که فىء مسلمانان را به انحصار خود در آورَد و آن را براى خویشتن روا بشمارد.
9. امام على علیه السلام:
در تقسیم کردن فىء، واجب است که میان مسلمانانى که اهل آن هستند (فىء، حقّ آنان است)، عدالت (برابرى) رعایت شود و از به انحصار خود در آوردن آن، خوددارى شود.
10. امام على علیه السلام – چون گروهى، از تقسیمِ برابرِ فىء در میان مردم، بر ایشان خرده گرفتند -:
در این فىء، هیچ کس را بر دیگرى امتیازى نیست؛ چرا که خداوند عز و جل خود، آن را تقسیم کرده است. فىء، مال خداوند است و شما بندگانِ مسلمانِ خدایید و این، کتاب خداست که بدان اقرار کرده ایم و به [حقّانیت] آن گواهى داده ایم و در برابر آن سر تسلیم فرود آورده ایم و نیز سفارش پیامبر ما در میان ماست.
پس – خدایتان رحمت کند! – تسلیم باشید. و هر کس این را نمى پسندد، هر گونه که مى خواهد، روى برگرداند [و در پى کار خویش رود]؛ زیرا آن کس که فرمان خدا را به کار ببندد و طبق حکم خدا حکم کند، هیچ بیمى بر او نیست.
1) فَىْء، بر چیزهایى اطلاق مى شود که با مسالمت از کُفّار گرفته مى شود و نیز زمین هایى را که ساکنان آنها به موجب عهدنامه اى تسلیم شده باشند، در بر مى گیرد. م.
