قرآن کریم، اصلى ترین منبع دینى و سرچشمه ی اصیل معارف اعتقادى، اخلاقى و
عملى اسلام است؛ زیرا:
1. این کتاب آسمانى، معجزه ی جاوید پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و معتبرترین سند رسالت ایشان و بلکه همه ی انبیاى الهى است؛
2. اصلى ترین دلیل حُجّیت سنّت، قرآن است؛
3. معارفى که از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و یا اهل بیت ایشان صادر شده اند، ریشه در قرآن دارند.(1)
4. قرآن، معیار تشخیص صحت گزارش هاى حاکى از سنّت پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام است. بر همین اساس، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در حدیث متواتر ثقلین، قرآن را بزرگ ترین امانت رسالت و «ثقل اکبر» نامیده است.
1) ر. ک: همین دانش نامه: ج 10 ص 7 (اهل بیت علیهم السلام / فصل چهارم: دانش اهل بیت علیهم السلام / ویژگى هاى علمى اهل بیت علیهم السلام) و ص 39 (درهاى علوم اهل بیت علیهم السلام) و ص 75 (سرچشمه هاى علم اهل بیت علیهم السلام).