9422.رسول اللّه صلى الله علیه و آله : وَ الَّذی نَفسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ ، ما تَوادَّ اثنانِ فَفُرِّقَ بَینَهُما إلّا بِذَنبٍ یُحدِثُهُ أحَدُهُما .(1)
9423.عنه صلى الله علیه و آله : إیّاکُم وَ الظَّنَّ ؛ فَإِنَّ الظَّنَّ أکذَبُ الحَدیثِ ، و لا تَحَسَّسوا ، و لا تَجَسَّسوا ، و لا تَناجَشوا ، و لا تَحاسَدوا ، و لا تَباغَضوا ، و لا تَدابَروا ، و کونوا عِبادَ اللّه ِ إخوانا .(2)
9424.عنه صلى الله علیه و آله : إیّاکُم وَ الظَّنَّ ؛ فَإِنَّ الظَّنَّ أکذَبُ الکَذِبِ ، و کونوا إخوانا فِی اللّه ِ کَما أمَرَکُمُ اللّه ُ ؛ لا تَتَنافَروا ، و لا تَجَسَّسوا ، و لا تَتَفاحَشوا ، و لا یَغتَب بَعضُکُم بَعضا ، و لا تَتَنازَعوا ، و لا تَتَباغَضوا ، و لا تَتَدابَروا ، و لا تَتَحاسَدوا ؛ فَإِنَّ الحَسَدَ یَأکُلُ الإِیمانَ کَما تَأکُلُ النّارُ الحَطَبَ الیابِسَ .(3)
9425.عنه صلى الله علیه و آله : إذا أحبَبتَ رَجُلاً فَلا تُمارِهِ ، و لا تُجارِهِ ، و لا تُشارِهِ ، و لا تَسأَل عَنهُ ؛ فَعَسى أن تُوافِقَ لَهُ عَدُوّا فَیُخبِرَکَ بِما لَیسَ فیهِ ، فَیُفَرِّقَ ما بَینَکَ و بَینَهُ .(4)
9422.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : سوگند به آن که جان محمّد در دست اوست ، هرگز دو دوست از یکدیگر جدا نشده اند ، مگر بر اثر گناهى که از یکى از آنان سر زده است .
9423.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : از گمان بپرهیزید ، که گمان ، دروغ ترین سخن است . خبرگیرى و تجسّس مکنید . بر یکدیگر فزونى مجویید . بر یکدیگر حسد مورزید . با یکدیگر دشمنى و ستیزه مکنید و از یکدیگر مبُرید . بندگان خدا و برادران یکدیگر باشید .
9424.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : از گمان بپرهیزید ، که گمان ، دروغ ترین دروغ است و همان گونه که خدا به شما فرمان داده است ، برادران خدایى باشید . از یکدیگر دورى مجویید . [در کار دیگران]تجسّس مکنید . به همدیگر بدى مکنید . از یکدیگر غیبت مکنید . با یکدیگر نزاع مکنید . با یکدیگر دشمنى مکنید . از یکدیگر مبُرید و به یکدیگر حسادت مورزید که حسادت ـ همان گونه که آتش ، چوب خشک را مى سوزانَد ـ ایمان را مى سوزانَد .
9425.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هرگاه با کسى دوست شدى ، با او نزاع و رقابت و خصومت مکن و درباره اش [از دیگران]پرسش منما . چه بسا که در این راه ، با دشمن او برخورد کردى و او درباره اش چیزى برایت گفت که در او نیست و بدین ترتیب ، میان شما جدایى افکند .
1) مسند ابن حنبل : ج 2 ص 348 ح 5357 عن ابن عمر.
2) صحیح البخاری: ج 5 ص 2254 ح 5719 وص1976 ح 4849 وص 2253 ح 5717 کلّها عن أبی هریرة.
3) قرب الإسناد : ص 29 ح 94 عن مسعدة بن زیاد عن الإمام الصادق عن أبیه علیهماالسلام ، بحار الأنوار : ج 75 ص 252 ح 28.
4) حلیة الأولیاء : ج 5 ص 136 عن معاذ بن جبل.
