زمان مطالعه: < 1 دقیقه
«خدایا، درود فرست بر مولا و سرورم صاحب الزمان، و مرا از یاران، پیروان، مدافعان و نصرت کنندگانش قرار ده، از آنان که در رکابش شربت شهادت می نوشند، با شوق و رغبت، بی هیچگونه کراهت.»(1)
هادیان، همواره آرزومند همراهی آن حضرت بوده اند و همه گاه دوستان و شیفتگان را بر «گام در گام گل» نهادن توصیه فرموده اند.
مصلحت دید من آنست که یاران همه کار
بگذارند و خم طره ی یاری گیرند
خوش گرفتند حریفان سر زلف ساقی
گر فلکشان بگذارد که قراری گیرد(2)
1) «فصل علی مولای و سیدی صاحب الزمان واجعلنی من انصاره و اشیاعه و الذابین عنه واجعلنی من المستشهدین بین یدیه طائعا غیر مکره.» مفاتیح الجنان.
2) حافظ شیرازی.
