565. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: آن که کار نیکش او را شاد سازد و کار بدش او را ناراحت گردانَد، او مؤمن است.
566. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: کسى که بدى اش او را ناراحت کند و خوبى اش او را خوش حال، این، نشانه ی مؤمن است.
567. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: آن کس که کار بدى انجام دهد و در هنگام انجام دادن، آن را خوش نداشته باشد و کار نیکى انجام دهد و از آن خوش حال شود، او مؤمن است.
568. مسند ابن حنبل- به نقل از ابو رزین عقیلى-: به نزد پیامبر خدا صلى الله علیه و آله رفتم و گفتم:… اى پیامبر خدا! چگونه مى توانم پى ببرم که مؤمنم؟
فرمود: «هر بنده اى از امّت من، که کارى نیک کند و بداند که آن کار، نیک است و خداى عز و جل او را بر آن، پاداش نیک مى دهد، و کارى بد کند و بداند که آن کار، بد است و از خداى عز و جل براى آن، آمرزش بطلبد و بداند که تنها اوست که مى آمرزد، بى گمان، او مؤمن است».
569. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: مؤمن هر گاه کار نیک کند، شادمان مى شود و هر گاه کار بد کند، آمرزش مى خواهد و هر گاه گرفتار شود، شکیبایى مى ورزد و هر گاه به او عطا شود، سپاس مى گوید و هر گاه به او بدى شود، مى بخشاید.
570. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: آن که از بدى کردن بیمناک باشد و به خوبى کردن امیدوار، او مؤمن است.
571. المستدرک على الصحیحین- به نقل از ابو ذر-: از پیامبر خدا در باره ی ایمان پرسیدم.
این آیه را خواند: «کار نیک، آن نیست که روى هاى خویش را به سوى مشرق و مغرب کنید؛ بلکه کار نیک، آن است که کسى به خدا و روز واپسین، ایمان آورد».
چون آیه را تمام کرد، دو باره همان را پرسیدم و پیامبر صلى الله علیه و آله باز همان آیه را خواند، و سه باره پرسیدم و باز پیامبر صلى الله علیه و آله همان آیه را خواند. چون دیگر باره پرسیدم، فرمود: «هر گاه کارى نیک کردى، دلت آن را دوست داشته باشد و هر گاه کارى بد کردى، دلت آن را ناخوش داشته باشد [این، نشانه ی ایمان است]».
572. سنن ابن ماجة- به نقل از عایشه-: پیامبر صلى الله علیه و آله مى فرمود: «بار خدایا! مرا از آنانى قرار ده که هر گاه کار نیک مى کنند، شاد مى شوند و هر گاه کار بد مى کنند، آمرزش مى طلبند».
