1122. امام باقر علیه السلام ـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ :
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «اى مردم! هر که ما اهل بیت را دشمن بدارد، خداوند، در روز قیامت، او را یهودى محشور مى کند».
گفتم: اى پیامبر خدا! هر چند روزه بگیرد و نماز بخواند؟
فرمود: «هر چند روزه بگیرد و نماز بخواند و خود را مسلمان بداند».
1123. الأمالى، طوسى ـ به نقل از حنّان بن سدیر، از سدیف مکّى، از امام باقر علیه السلام، از جابر بن عبد اللّه انصارى ـ :
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله تشریف آورد و بر منبر رفت و مهاجران و انصار براى نماز جمع شدند. آن گاه فرمود: «اى مردم! هر که ما اهل بیت را دشمن بدارد، خداوند، او را یهودى محشور مى کند».
من برخاستم و گفتم: اى پیامبر خدا! اگر چه شهادت دهد که معبودى جز خداى یکتا نیست و تو پیامبر خدا هستى؟
فرمود: «آرى، اگر چه شهادت دهد. او با شهادت دادن [به یگانگى خدا و رسالت من]، فقط سبب مى شود که خونش ریخته نشود یا با دست خود و ذلیلانه جزیه ندهد».
سپس فرمود: «اى مردم! هر کس ما اهل بیت را دشمن بدارد، خداوند در روز قیامت، او را یهودى محشور مى کند و اگر به زمان دجّال برسد، به او ایمان مى آورد و اگر آن زمان را درک نکند، از گورش برانگیخته مى گردد تا به او ایمان بیاورد. همانا پروردگارم عز و جل، در ابتداى خِلقت که گِل آدمیان را مى سرشتند ، امّت مرا برایم مجسّم نمود و نام همه افراد امّتم را به من آموخت، همان گونه که تمام نام ها را به آدم، تعلیم داد. پس پرچمداران از برابر من گذشتند و من براى على و شیعیان او آمرزش طلبیدم». حنّان گفت: پدرم به من گفت: این حدیث را بنویس و من نوشتم. فردا به جانب مدینه حرکت کردیم و وارد آن شدیم و خدمت امام صادق علیه السلام رسیدیم. من به ایشان گفتم: فدایت شوم! مردى از مکّیان به نام سدیف، حدیثى از پدرتان به من گفته است. فرمود: «آن را حفظ دارى؟». گفتم: مکتوبش کرده ام. فرمود: «بده ببینم». من آن را به امام علیه السلام نشان دادم. چون به جمله «در آن هنگام که گل آدمیان را مى سرشتند، خداوند، امّت مرا برایم مجسّم نمود و نام همه افراد امّتم را به من آموخت، همان گونه که تمام نام ها را به آدم، تعلیم داد» رسید، فرمود: «اى سدیر! چه هنگام، این حدیث را از قول پدرم برایت نقل کرد؟». گفتم: هفت روز است که روایت او را از پدرتان شنیده ام. فرمود: «من فکر مى کردم که این حدیث، از دهان پدرم براى هیچ کسى خارج نخواهد شد».
1124. امام باقر ـ به نقل از پدرانش علیهم السلام ـ :
مردى خدمت پیامبر صلى الله علیه و آله آمد و گفت: اى پیامبر خدا! آیا هر کس بگوید: «لا إله إلّا اللّه » ، مؤمن است؟
فرمود: «دشمنى با ما، موجب پیوستن به جرگه یهود و نصارا مى شود. شما به بهشت نخواهید رفت، مگر این که مرا دوست بدارید، و دروغ مى گوید کسى که گمان مى کند مرا دوست دارد؛ امّا این (على علیه السلام) را دشمن مى دارد».