346. امام باقر علیه السلام: مؤمنان، داراى درجات اند. بعضى از آنان، یک درجه دارند؛ بعضى دو درجه، بعضى سه درجه، بعضى چهار درجه، بعضى پنج درجه، بعضى شش درجه، و بعضى هفت درجه. بنا بر این، اگر خواسته باشى بر آن که یک درجه دارد، دو درجه بار کنى، تاب نمى آورد. اگر بر آن که دو درجه دارد، سه درجه بار کنى، تاب نمى آورد. اگر بر آن که سه درجه دارد، چهار درجه بار کنى، تاب نمى آورد. اگر بر آن که چهار درجه دارد، پنج درجه بار کنى، تاب نمى آورد. اگر بر آن که پنج درجه دارد، شش درجه بار کنى، تاب نمى آورد و اگر بر آن که شش درجه دارد، هفت درجه بار کنى، تاب نمى آورد. درجات، این گونه اند.
347. امام صادق علیه السلام: خداوند عز و جل ایمان را هفت بهره قرار داد: نیکوکارى و راستگویى و یقین و خرسندى و وفادارى و دانایى و بردبارى. سپس آنها را میان مردم قسمت کرد. پس در هر کس همه ی این هفت بهره را قرار داد، او کامل است و بار کامل ایمان را به دوش مى کشد. به برخى از مردم، تنها یک بهره داد؛ به برخى دو بهره، به برخى سه بهره، تا به هفت بهره رسند.
به کسى که یک بهره دارد، دو بهره بار مکنید و به کسى که دو بهره دارد، سه بهره بار مکنید، که در این صورت، بر آنان فشار وارد مى آورید. و به همین سان است تا به هفت بهره برسد.
