قرآن
«آیا با خود نیندیشیده اند؟ خدا آسمان ها و زمین و آنچه را که میان آن دو است، نیافرید، مگر به حق و با اجلى معیّن، و همانا بسیارى از مردم، دیدار پروردگارشان را سخت منکِرند».
«ما آسمان ها و زمین و آنچه را که میان آن دو است، نیافریدیم، مگر به حق و با اجلى معیّن، و کسانى که کافر شده اند، از آنچه هشدار داده شده اند، روى گردان اند».
«خدا [همان] کسى است که آسمان ها را بدون ستون هایى که آنها را ببینید، برافراشت. آن گاه بر عرشْ استیلا یافت و خورشید و ماه را رام گردانید. هر کدام براى مدّتى معیّن به سیر خود ادامه مى دهند. [و خدا] کار [آفرینش] را تدبیر مى کند. [خداوند،] آیات را به روشنى بیان مى نماید؛ باشد تا به دیدار پروردگارتان یقین پیدا کنید».
«براى هر اجلى، نوشته اى است. خدا آنچه را بخواهد، مى زداید یا مى نگارد، و اصلِ نوشته، نزد اوست».
حدیث
1. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: خداوند، خَلق را آفرید و مدّت عمر آنها و اعمال و روزى هاى آنها را تعیین کرد.
2. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: با هر عزّتى، ذلّتى است و با هر زندگى اى، مرگى است و با دنیا، آخرتى همراه است و براى هر چیزى، حسابگرى است و بر هر چیزى، نگهبانى گماشته شده است و براى هر کار نیکى، پاداشى است و براى هر کار بدى، کیفرى است و براى هر اجلى، نوشته اى است.
3. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: براى هر قضایى قَدَرى، و براى هر قَدَرى اجلى، و براى هر اجلى نوشته اى است «و خدا آنچه را بخواهد، مى زداید یا مى نگارد و اصلِ نوشته، در نزد اوست».
4. امام على علیه السلام: هر چیزى، عُمرى و پایانى دارد.
5. امام على علیه السلام – در یکى از سخنرانى هایش -: [خداوند،] اجل ها (عمرها) را آفرید و آنها را دراز و کوتاه و پس و پیش قرار داد و رشته هاى آنها را به مرگ وصل کرد و مرگ را کِشنده این رشته ها و قطع کننده ریسمان هاى آن قرار داد.
6. امام على علیه السلام – در باره تقدیر خداوند -: براى هر چیزى تقدیرى، و براى هر تقدیرى اجلى، و براى هر اجلى نوشته اى نهاد.
7. امام صادق علیه السلام: هیچ چیزى در زمین و آسمان، هستى نمى یابد، مگر با این هفت چیز: مشیّت و اراده و تقدیر و قضا و اجازه و کتاب و اجل. پس هر کس مدّعى شود که مى تواند یکى از این هفت چیز را نقض کند، کافر شده است.
