قرآن
«و آن گاه که ابراهیم گفت: «پروردگارا! این جا را شهرى امن، قرار ده و مردمش را ـ هر کس از آنان که به خدا و روزِ بازپسین ایمان بیاورد ـ از میوه ها روزى بخش»، [خدا] فرمود: «ولى هر کس کفر بورزد، اندکى برخوردارش مى کنم. سپس او را با خوارى به سوى عذاب آتش مى کشانم؛ و چه بدسرانجامى است!».
«و آن گاه که ابراهیم گفت: «پروردگارا! این شهر را امن قرار ده و من و فرزندانم را از این که بت ها را بپرستیم، دور بدار»».
حدیث
23.پیامبر خدا صلی الله علیه وآله – از دعاى ایشان در تعقیبات نماز ظهر -: بار خدایا! هر گناهى دارم، بیامرز، هر نگرانى و اندوهى دارم، بزُداى، هر بیمارى اى دارم، بهبود بخش، هر عیبى دارم، بپوشان، و روزى ام را گشایش ده، و ترس مرا به امنیّت بدل فرما.
24.سنن الدارمى – به نقل از ابن عمر -: پیامبر خدا صلی الله علیه وآله، هرگاه ماه نو را مى دید، مى گفت: «بزرگ تر است خدا. بار خدایا! این را با امنیّت و ایمان، و سلامت و اسلام، و توفیق به آنچه ـ تو اى پروردگار ما ـ دوست دارى و مى پسندى، براى ما نو گردان. پروردگار ما و تو [اى ماه!] خداست».
25.امام على علیه السلام: پیامبر خدا صلی الله علیه وآله هرگاه هلال ماه را مى دید… مى گفت: «بار خدایا! در این ماه، ما را از امنیّت و ایمان و سلامت و اسلام و نیکوکارى، برخوردار گردان».
26.امام على علیه السلام – از دعاى ایشان در روز ششم ماه -: ستایش، خدایى را که ترس ما را به امنیّت، مبدّل ساخت.
27.امام على علیه السلام – از دعاى ایشان در روز ششم ماه -: ستایش، خدایى را که ما را در امنیّت قرار داد. ستایش، خدایى را که دشمن ما را سرکوب کرد.
28. امام زین العابدین علیه السلام – از دعاى ایشان براى عافیت (آسایش) -: و مرا از نعمت تندرستى و امنیّت، برخوردار فرما!
29. امام زین العابدین علیه السلام ـ در دعاى ایشان -: بار خدایا! گشایش در روزى، و امنیّت در وطن را عطایم فرما.
30.امام زین العابدین علیه السلام: بار خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد، درود فرست، و به جاى… تلخىِ ترس از ستمگران، شیرینى امنیّت را عطایم کن.
31.امام زین العابدین علیه السلام: معبودا و سَروَرا! و اى فرجامینْ امید من! تو از فرازِ عرشت بر زمین هایت و فرشتگانت و باشندگان در آسمان هایت درخشیدى، و آواها بُریده شد، و جنبش ها آرام گرفت، و زندگان در بسترها چونان مُردگان شدند، و تو بندگانت را در حالات گونه گون یافتى: از آنهاست ترسانى که به تو پناه آورده و تو او را آرامش و امنیّت بخشیده اى.
32.امام رضا علیه السلام – در دعا -: اى کسى که مرا به خودت ره نمون شدى و دلم را به تصدیقت رام ساختى، امنیّت و ایمان را در دنیا و آخرت، از تو درخواست مى کنم.
33.امام هادى علیه السلام – در قنوتش -: اى آن که درماندگان او را خواندند و پاسخشان داد، و بیمناکان به او پناه بردند و آسوده خاطرشان کرد، و فرمان بُرداران بندگى اش کردند و [از عبادت آنان] سپاس گزارى نمود، و سپاس گزاران او را ستودند و پاداششان داد.
34.امام مهدى علیه السلام – در دعا -: اى ایمن از هر چیز، و هر چیز از تو بیمناک! به ایمنى ات از هر چیز و بیمناکى هر چیز از تو، از تو درخواست مى کنم که بر محمّد و خاندان محمّد، درود فرستى، و به خودم و همسر و فرزندم و دیگر نعمت هایى که ارزانى ام داشته اى، امنیّت بخشى، چندان که هرگز از کسى نترسم و از چیزى بیمناک نباشم، که به راستى، تو بر هر چیزى توانایى؛ و خدا ما را بس است و او، نیکو حمایتگرى است.
