زمان مطالعه: < 1 دقیقه
1127. الأمالى، طوسى ـ به نقل از انس بن مالک ـ :
روزى پیامبر خدا صلى الله علیه و آله را دیدم که به طرف على بن ابى طالب علیه السلام مى رود و این آیه را تلاوت مى کند: «و پاسى از شب را زنده بدار تا براى تو، به منزله نافله اى باشد. امید که پروردگارت تو را به مقامى ستوده برساند».
آن گاه فرمود: «اى على! پروردگارم عز و جل به من در باره یکتاپرستان امّتم، حقّ شفاعت بخشید؛ ولى این شفاعت را بر کسى که نسبت به تو و فرزندانِ پس از تو دشمنى ورزد، حرام گردانید».
1128. امام صادق علیه السلام:
مؤمن براى خویشاوند خود، شفاعت مى کند، مگر این که ناصبى باشد. در حقّ ناصبى، حتّى اگر پیامبرى مرسل یا فرشته اى مقرّب هم شفاعت کند، شفاعت، پذیرفته نمى شود.
