قرآن
«خدا کسانى را که ایمان آورده اند، در زندگى دنیا و در آخرت، با سخن استوار، ثابت مى گرداند و ستمگران را بى راه مى گذارد، و خدا هر چه بخواهد، انجام مى دهد».
حدیث
200. الکافى- به نقل از مفضّل جُعفى-: به امام صادق علیه السلام گفتم: قربانت گردم! [حال که ایمان، گاهى پایدار است و گاهى عاریتى،] پس، از کجا دانسته مى شود که چه کسى از ایشان نجات مى یابد؟
فرمود: «کسى که کردارش با گفتارش سازگار باشد، این خود، گواه بر نجاتْ یافتن اوست و کسى که کردارش با گفتارش سازگار نباشد، ایمانش عاریتى است».
201. الکافى- به نقل از محمّد بن مسلم-: از امام صادق علیه السلام در باره ی ایمان پرسیدم.
فرمود: «[ایمان، عبارت است از] شهادت دادن به این که معبودى جز خداى یگانه نیست و اقرار کردن به آنچه [کتاب و پیامبر که] از نزد خدا آمده و پذیرش آن در دل».
گفتم: مگر شهادت دادن، عمل نیست؟
فرمود: «چرا».
گفتم: عمل، جزء ایمان است؟
فرمود: «آرى. ایمان جز با عمل نیست و عمل، جزء ایمان است. ایمان جز با عمل، پایدار نمى شود».
