556. امام صادق علیه السلام:
علم براى ما گشایش مى یابد و ما آگاهى مى یابیم و گرفتگى مى یابد و ما آگاهى نمى یابیم. امام، زاده مى شود و از او زاده مى شود و تن درستى مى یابد و بیمار مى شود و مى خورد و مى آشامد و بول و غائط مى کند و شاد مى شود و محزون مى گردد و مى خندد و مى گرید و مى میرد و به خاک سپرده مى شود و رشد مى کند و آگاهى مى یابد و نشانه او، برخوردارى از دو ویژگى است: برخوردارى از علم و استجابت دعا. هر رویدادى که او پیش تر، از آن خبر دهد، همان مى شود و این در پرتو عهدى است که پیامبر خدا صلى الله علیه و آله به او سپرده و او آن را از پدرانش به ارث برده است.
557. الکافى ـ به نقل از معمّر بن خلّاد ـ :
مردى ایرانى از امام کاظم علیه السلام پرسید: آیا شما غیب مى دانید؟
فرمود: «امام باقر علیه السلام فرموده است: علم براى ما گشایش مى یابد و ما آگاهى مى یابیم و گرفتگى مى یابد و دیگر آگاهى نمى یابیم. خدا سرّ الهى را به جبرئیل مى سپارد و جبرئیل به محمّد صلى الله علیه و آله مى سپارد و محمّد به هر که خدا بخواهد».
