علم اهل بیت علیهم السلام فزونى مى یابد

558. الکافى ـ به نقل از زراره ـ :

از امام باقر علیه السلام شنیدم که مى فرمود: «اگر علم ما فزونى نمى یافت، پایان مى پذیرفت».

گفتم: چیزى بر شما افزوده مى شود که پیامبر خدا صلى الله علیه و آله آن را نمى دانست؟

فرمود: «هر گاه چنین (بناى افزایش علم) باشد، نخست بر پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سپس بر امامان عرضه مى شود تا به ما مى رسد».

559. الأمالى، طوسى ـ به نقل از ابو بصیر ـ :

از امام صادق علیه السلام شنیدم که مى فرمود: «اگر علم ما فزونى نمى یافت، هر آینه پایان مى پذیرفت».

گفتم: قربانت گردم! چیزى بر شما افزوده مى شود که نزد پیامبر خدا صلى الله علیه و آله نیست؟

فرمود: «اگر چنین باشد، نخست به پیامبر صلى الله علیه و آله مى رسد و او آگاه مى گردد و سپس به على علیه السلام مى رسد و به همین ترتیب تا به صاحب الأمر برسد.

560. الأمالى، طوسى ـ به نقل از عبد اللّه بن بکیر ـ :

به امام صادق علیه السلام گفتم: ابو بصیر به من گفته که از شما شنیده است که فرموده اى: «اگر علم ما فزونى نمى یافت، هر آینه پایان مى پذیرفت».

امام علیه السلام فرمود: «آرى».

من گفتم: چیزى بر شما افزوده مى شود که نزد پیامبرخدا صلى الله علیه و آله نبوده است؟

فرمود: «خیر. اگر چنین (افزایش علم) باشد، [ابتدا] بر پیامبر خدا صلى الله علیه و آله وحى و براى ما باز گفته مى شود».

561. امام صادق علیه السلام:

چیزى از درگاه خداوند عز و جل صادر نمى شود، مگر آن که نخست از پیامبر خدا صلى الله علیه و آله آغاز شود و سپس به امیر مؤمنان علیه السلام برسد و همین طور، یکى پس از دیگرى، تا آخرینِ ما از نخستینِ ما اعلم نباشد.

562. الاختصاص ـ به نقل از سلیمان دیلمى ـ :

به امام صادق علیه السلام گفتم: شنیده ام که بارها فرموده اى: «اگر به علم ما افزوده نمى شد، هر آینه پایان مى پذیرفت». فرمود: «امّا علم به حلال و حرام را خداوند به کمال براى پیامبرش صلى الله علیه و آله فرو مى فرستد و در حلال و حرام، بر امام، چیزى افزوده نمى گردد».

به ایشان گفتم: پس این افزایش چیست؟

فرمود: «در امور دیگرى جز حلال و حرام است».

گفتم: چیزى بر شما افزوده مى شود که بر پیامبر خدا صلى الله علیه و آله پوشیده مانَد و آن را نداند؟

فرمود: «نه. علم از سوى خداوند مى آید و جبرئیل آن را به پیامبر خدا مى رساند و مى گوید: اى محمّد! خداوند به تو چنین و چنان دستور مى دهد و مى فرماید: آن را نزد على ببر و او آن را نزد على مى بَرد و مى فرماید: آن را به حسن بسپار و به همین ترتیب به یکى پس از دیگرى تحویل داده مى شود تا به ما مى رسد و محال است امام، چیزى را بداند که پیامبر و امامِ پیش از او آن را ندانسته باشند».