سراى ماندن

قرآن

«اى قوم من! این زندگى دنیا، تنها، کالایى [ناچیز] است، و در حقیقت، آخرت است که سراى ماندن است».

حدیث

15. امام على علیه السلام: زنهار که سراى ماندن و آن جایگاهِ پاکانِ نیک سرشت و اولیاى نیکوکار را به فریب [شیطان]، از کف بدهى؛ سرایى که قرآن، آن را وصف کرده و اهلش را ستوده، و خداوند سبحان، تو را به آن ره نمون شده و تو را به سوى آن فرا خوانده است!

16. امام على علیه السلام: دنیا، در حقیقت، سراى گذر است و آخرت، سراى ماندن. پس، از گذرگاه خود، براى ماندْگاهتان توشه بردارید.

17. امام على علیه السلام: دنیا در حقیقت، سراى گذر است و آخرت، سراى ماندن. پس، از گذرگاه خود، براى ماندْگاهتان توشه برگیرید و پرده هایتان را در نزد کسى که رازهاى شما را مى داند، ندرید.

18. امام على علیه السلام – در توصیف بهشتیان -: آنان گروهى هستند که همواره از کرامت [الهى] بهره مندند، تا آن گاه که در سراى ماندن فرود آیند و از جا به جایى هاى سفر، آسوده گردند.

19. امام على علیه السلام: آخرت، سراى ماندن شماست. پس آنچه را براى شما مى ماند، براى آن سرا آماده سازید.

20. امام على علیه السلام: دنیا براى شما، سراى ماندن آفریده نشده است؛ بلکه برایتان گذرگاهى آفریده شده تا از آن، توشه ی عمل براى سراى ماندن برگیرید.

21. امام زین العابدین علیه السلام – در دعاى روز سه شنبه -: بار خدایا! دینم را برایم درست گردان؛ چرا که آن، نگهبان امور من است، و آخرتم را برایم درست گردان؛ چرا که آن، سراى ماندن من و گریزگاه من از همسایگى با فرومایگان است.

22. امام زین العابدین علیه السلام: اى گروه یاران من! دنیا سراى گذر است و آخرت، سراى ماندن. پس، از گذرگاه خویش براى اقامتگاهتان توشه برگیرید.

23. امام باقر علیه السلام: آخرت، سراى ماندن است و دنیا سراى رفتن و نیست شدن؛ امّا اهل دنیا اهل غفلت اند.