قرآن
«و هر که از یاد من روى گرداند، زندگىِ سختى دارد و روز قیامت، نابینا محشورش مى کنیم. گوید: «اى پروردگار من! چرا نابینا محشورم کردى، با آن که [در دنیا] بینا بوده ام؟ مى فرماید: «همان گونه که نشانه هاى ما بر تو آمد و آنها را به فراموشى سپردى، امروز همان گونه، فراموش مى شوى». و این گونه، هر که را به افراط گراییده و به نشانه هاى پروردگارش نگرویده است، سزا مى دهیم، و قطعا عذاب آخرت، سخت تر و پایدارتر است».
«و اگر اهل شهرها ایمان آورده و تقوا پیشه کرده بودند، برکت هایى را از آسمان و زمین بر ایشان مى گشادیم؛ امّا تکذیب کردند و ما به سبب آنچه دستاورد خودشان بود، آنان را مؤاخذه کردیم».
حدیث
657. امام على علیه السلام- از نوشته ی ایشان به اهالى مصر و به محمّد بن ابى بکر، هنگامى که او را بر مصر گماشت-: اى بندگان خدا! آنچه پس از مرگ است، براى کسى که آمرزیده نشده، سخت تر از خود مرگ است؛ قبر [را مى گویم]. پس بترسید از تنگى و سختى و تاریکى و تنهایىِ آن…. زندگىِ سختى که خداوند، دشمن خود را از آن بر حذر داشته، همان عذاب قبر است.
ر. ک: توسعه ی اقتصادى بر پایه ی قرآن و حدیث: ج 1 ص 91 (بخش یکم / فصل سوم: واپس ماندگى اقتصادى).
