1027. الأمالى، طوسى ـ به نقل از صالح بن میثم تمّار ـ :
در کتاب [پدرم] میثم رضى الله عنه دیدم که مى گوید: شبى را در خدمت امیر مؤمنان على بن ابى طالب علیه السلام بودیم. به ما فرمود: «هیچ بنده اى نیست که خداوند، دلش را براى ایمان، صاف [و خالص] کرده باشد، مگر این که محبّت ما را در قلبش احساس مى کند و هیچ بنده اى نیست که خداوند از او در خشم [و ناخشنود] باشد، مگر این که در قلبش نسبت به ما احساس بغض مى کند. بنا بر این، ما از این که مؤمن، دوستمان مى دارد، شاد مى شویم و دشمنىِ کسى را که با ما بغض مى ورزد، مى دانیم. دوستدار ما، از رحمت خداوند ـ که به واسطه محبّت ما هر روز، انتظار آن را مى کشد ـ، شادمان است و دشمن ما بناى خود را در لبه پرتگاهى در حال ریزش، پى ریزى مى کند و گویى این لبه او را در آتش دوزخ فرو مى افکند و گویى درهاى رحمت به روى اهل رحمت، گشوده شده اند. پس گوارا باد اهل رحمت را رحمتشان و مایه نابودى باد جایگاه اهل دوزخ براى آنها!
هر بنده اى که خداوند، در دل او خیرى قرار داده باشد، هرگز در دوست داشتن ما کوتاهى نمى کند و کسى که دشمن ما را دوست بدارد، هیچ گاه ما را دوست نخواهد داشت. این دو با هم در یک قلب جمع نمى شوند و «خدا براى هیچ مردى در درونش دو دل ننهاده است» که با یکى عدّه اى را دوست بدارد و با دیگرى، دشمن آنها را. کسى که ما را دوست مى دارد، این محبّت به ما را همچون زر نابى که در آن ناخالصى نیست، خالص مى گرداند.
ماییم برگزیدگان [خدا] و پیشتازان ما [به سوى حوض کوثر]، پیشتازان پیامبران اند. من وصىّ اوصیا هستم. من حزب خدا و پیامبر او هستم و آن گروه سرکش و یاغى، حزب شیطان اند. پس هر که دوست دارد حال خود را در باره محبّت ما بداند، دلش را بیازماید؛ اگر در آن ، نسبت به کسى که مردم را بر ضد ما مى شوراند، احساس دوستى کرد، بداند که خدا و جبرئیل و میکائیل، دشمن او هستند و خداوند، دشمن کافران است».
1028. امام على علیه السلام ـ در باره آیه: «خدا براى هیچ مردى در درونش دو دل ننهاده است»- :
دوست داشتن ما و دوست داشتن دشمن ما با هم در دل یک انسان جمع نمى شوند. [این از آن روست که] خداوند براى هیچ مردى در درونش دو دل ننهاده است که با این، دوست بدارد و با آن یکى، دشمن بدارد. دوستدار ما دوستى اش به ما را خالص مى گرداند، همان گونه که طلا با آتش، خالص مى گردد و ناخالصى اش گرفته مى شود. پس هر که مى خواهد محبّتش به ما را بداند، دل خود را بیازماید. اگر در کنار محبّت ما، دشمن ما را نیز دوست داشت، بداند که نه او از ماست و نه ما از اوییم و خدا و جبرئیل و میکائیل، دشمن اویند و خداوند، دشمن کافران است».
1029. امام صادق علیه السلام ـ در جواب کسى که گفت: فلانى، شما را دوست مى دارد، منتها در برائت از دشمن شما ضعیف است ـ :
هیهات! دروغ مى گوید کسى که دَم از محبّت ما مى زند؛ ولى از دشمن ما بیزارى نمى جوید.
