448. امام صادق علیه السلام: مردى نزد پیامبر صلى الله علیه و آله آمد و گفت: اى پیامبر خدا! کدام یک از مردم، ایمانش برتر است؟
فرمود: «آن که گشاده دست تر است».
449. تاریخ بغداد- به نقل از عبد اللّه بن عمرو-: پیامبر خدا به کسانى که نزد ایشان بودند، فرمود: «کدام مؤمن، برتر است؟».
یکى از آنان گفت: مؤمن توانگرى که عطا کند و صدقه دهد.
پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «چنین نیست؛ بلکه آن مؤمنى ایمانش برتر است که هر گاه از او درخواست شود، عطا کند و هر گاه به او عطا نشود، بى نیازى جوید».
450. مسند الشامیّین- به نقل از عبد اللّه بن عمرو-: از پیامبر صلى الله علیه و آله سؤال شد: برترینِ مردم کیست؟
فرمود: «مؤمنِ رُفته دلِ راستْ زبان».
گفته شد: رُفته دل چیست؟
فرمود: «[دلِ] خداترسِ پاکیزه ی پاک از گناه و ستم و حسد و کینه».
پرسیدند: پس از او، چه کسى، اى پیامبر خدا؟
فرمود: «کسى که دنیا را فراموش کند و آخرت را دوست بدارد…».
پرسیدند: سپس چه کسى؟
فرمود: «مؤمنِ نیک خوى».
451. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: برترینِ مؤمنان، مردى است که در خرید و فروش و دادن قرض و پس گرفتن قرض، جوان مرد باشد.
452. امام على علیه السلام: آن مؤمنى ایمانش برتر است که ستاندن و دادن و خشم و خشنودى اش، براى خدا باشد.
453. امام على علیه السلام: بدان که برترینِ مؤمنان، کسى است که از خودش و خانواده اش و اموالش [در راه خدا] بیشتر پیش بفرستد؛ زیرا هر خوبى اى که پیش فرستى، برایت اندوخته مى شود و آنچه بر جاى بگذارى، خیر [و نفع] آن براى غیر تو خواهد بود.
