قرآن
«ما معیشت آنان را در زندگى دنیا میانشان تقسیم کرده ایم و برخى از آنان را از نظر درجات، بالاتر از بعضى [دیگر] قرار داده ایم تا بعضى از آنان بعضى [دیگر] را در خدمت بگیرند، و رحمت پروردگار تو، از آنچه آنان مى اندوزند، بهتر است».
حدیث
1. امام على علیه السلام – در توضیح انواع آیات قرآن -: و امّا آنچه در قرآن در باره بیان معیشت هاى خَلق و اسباب آنها آمده است: خداوند سبحان به ما خبر داده است که آن از پنج راه است: حکومت، آبادانى (ساخت و ساز)، اجاره، بازرگانى، و صدقات.
… و امّا راه اجاره، [دلیلش] این سخن خداى عز و جل است که: «ما معیشت آنان را در زندگى دنیا میانشان تقسیم کرده ایم و برخى از آنان را از نظر درجات، بالاتر از بعضى [دیگر] قرار داده ایم تا بعضى از آنان بعضى [دیگر] را در خدمت بگیرند، و رحمت پروردگار تو، از آنچه آنان مى اندوزند، بهتر است».
پس [در این آیه] خداوند سبحان به ما خبر داد که اجاره، یکى از راه هاى گذران زندگى مردمان است؛ زیرا او، از روى حکمت خویش، خواست ها و اراده و سایر حالات [و خصوصیات] آدمیان را متفاوت آفرید و این [تفاوت ها] را مایه امرار معاش خَلق قرار داد.
و اجاره، آن است که یک فرد، فرد دیگرى را براى [اداره کردن] مِلک خود و معاملاتش و کارها و اعمال و دارایى هایش اجیر کند.
اگر هر فردى از ما، خواه پادشاه باشد یا غیر او، ناچار بود که بنّاى خودش یا نجّار خودش باشد و یا در انواع صنایع، خود، صنعتگر خویش باشد و تمام نیازهاى خود را (از قبیل تعمیر لباس و دیگر نیازهایش) خود به عهده بگیرد، امور عالم سامان نمى گرفت و مردم از عهده این کار بر نمى آمدند و در انجام دادن آن، در مى ماندند؛ امّا خداوند، با تدبیر استوار خویش، میان خواست ها و توانایى هاى آدمیان، تفاوت نهاد تا هر یک به کارى بپردازد و [به کمک هم] نیازهاى خویش را بر آورند و به وسیله یکدیگر، امور معاش خود را که مایه صلاح حالشان است، بچرخانند و هر یک به وسیله دیگرى رفع نیاز کند.
