128. امام جواد علیه السلام: امیرمؤمنان علیه السلام، در حالى که به دست سلمان تکیه داشت و حسن بن على علیه السلام نیز با او بود، آمد و وارد مسجد الحرام شد و نشست. در این هنگام، مردى خوش سیما و خوشپوش آمد و به امیرمؤمنان سلام کرد. ایشان جواب سلامش را داد. او نشست و آن گاه گفت: اى امیر مؤمنان! سه پرسش از تو مى کنم که اگر آنها را پاسخ گفتى، دانم که این جماعت، در باره تو مرتکب کارى شده اند که محکوم به نابودى اند و در دنیا و آخرتشان، در امان نیستند، و اگر پاسخ نگفتى، دانم که تو و آنان یک سانید.
امیر مؤمنان فرمود: «هر چه مى خواهى، از من بپرس».
او گفت: به من بگو که وقتى انسان مى خوابد، روحش کجا مى رود؟ چگونه است که انسان به یاد مى آورد و فراموش مى کند؟ و چرا فرزند انسان، شبیه عموها و دایى هایش مى شود؟
امیر مؤمنان رو به حسن علیه السلام کرد و فرمود: «اى ابو محمّد! تو پاسخش را بگو».
پس چون حسن علیه السلام پاسخ او را داد، مرد گفت: گواهى مى دهم که معبودى جز خدا نیست، و پیوسته بدین گواهى مى دهم. گواهى مى دهم که محمّد، فرستاده خداست، و پیوسته بدین گواهى مى دهم. گواهى مى دهم که تو با اشاره به امیر مؤمنان وصىّ پیامبر خدا و بر پا دارنده حجّت او هستى، و پیوسته بدین گواهى مى دهم. گواهى مى دهم که تو با اشاره به حسن علیه السلام وصىّ برادر او و برپا دارنده حجّت او پس از او هستى. گواهى مى دهم که حسین بن على، وصىّ بردارش و بر پا دارنده حجّت او پس از وى است. گواهى مى دهم که على بن الحسین، بر پا دارنده امامت حسین پس از اوست. گواهى مى دهم که محمّد بن على، بر پا دارنده امر امامت على بن الحسین است. گواهى مى دهم که جعفر بن محمّد، بر پا دارنده امر امامت محمّد است. گواهى مى دهم که موسى، بر پا دارنده امر جعفر بن محمّد است. گواهى مى دهم که على بن موسى، برپا دارنده امر موسى بن جعفر است. گواهى مى دهم که محمّد بن على، بر پا دارنده امر على بن موسى است. گواهى مى دهم که على بن محمّد، بر پا دارنده امر محمّد بن على است. گواهى مى دهم که حسن بن على، بر پا دارنده امر على بن محمّد است. گواهى مى دهم به [امامت] مردى از فرزندان حسن، که بردن نام و کنیه اش جایز نیست تا آن گاه که ظهور کند و زمین را، چنان که از ستم آکنده شده است، از عدل و داد پر کند. و سلام و رحمت و برکات خدا، بر تو، اى امیر مؤمنان!
سپس برخاست و رفت. امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: «اى ابو، محمّد! دنبال او برو و ببین کجا مى رود».
حسن بن على علیه السلام بیرون رفت و گفت: همین که پایش را از مسجد بیرون نهاد، نفهمیدم به کدام سوى از زمین خدا رفت. پس نزد امیر مؤمنان باز گشتم و ایشان را از این امر آگاه ساختم.
پس فرمود: «اى ابو محمّد! او را شناختى؟».
گفتم: خدا و پیامبر او و امیر مؤمنان، بهتر مى دانند.
امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: «او خضر علیه السلام بود».
