زمان مطالعه: < 1 دقیقه
نخستین شرط در انتخاب کارگزار، تخصّص و توانمندى او در انجام دادن کارى است که به او واگذار مى شود. در قرآن، این شرط با این تعبیر آمده است:
«إِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِیُّ الْأَمین.(1)
[او] بهترین کسى است که استخدام مى کنى. نیرومند و امانتدار است».
با هیچ عذرى نمى توان این شرط اساسى را بویژه در واگذارى کارهاى مربوط به عامّه مردم، نادیده گرفت؛ چرا که به فرموده امام على علیه السلام:
آفَةُ الأَعمالِ عَجزُ العُمّالِ.(2)
آفت کارها، ناتوانى کارگزاران است.
1) قصص: آیه 26.
2) ر. ک: ص 272 ح 13.
