همه ی اقدامات پیامبر صلى الله علیه و آله در جهت معرّفى «اهل بیت»، مقدّمه ی بیان جایگاه سیاسى – الهى آنان و توضیح این حقیقت بود که چرا خداوند، آنان را به عنوان اوصیا و جانشینان وى و زمامداران سیاسى جامعه معرّفى نموده و چرا پیامبر صلى الله علیه و آله آشتى با آنان را آشتى با خود و جنگ با آنان را جنگ با خود مى داند.(1)
بارى، بررسى سیره ی نبوى نشان مى دهد که پیامبر خدا صلى الله علیه و آله از هر راه ممکن براى معرّفى اهل بیت که در واقع، آینده سازان جهان اسلام پس از وى بودند – بهره گرفت و از هیچ تلاشى فروگذار نکرد، و حجّت را بر امّت تمام کرد؛ ولى افسوس که با همه ی تلاش ها و سفارش هاى پیامبر صلى الله علیه و آله، تاریخ صدر اسلام نشان مى دهد که اگر ایشان توصیه مى کرد به خاندان او ظلم و ستم کنند، بیش از آنچه کردند، ممکن نبود انجام دهند!(2)
جالب توجّه، این که: پیامبر صلى الله علیه و آله، خود، آینده را مى دید که پس از او امّتش با «اهل بیت» چه مى کنند. از این رو، بخش عمده اى از احادیث نبوى، در نهى از ظلم و جور بر اهل بیت است.(3)
1) ر. ک: همین دانش نامه: ج 10 ص 355 (اهل بیت علیهم السلام / فصل هشتم / عناوین حقوقهم / ولایت).
2) ر. ک: همین دانش نامه: ج 10 ص 539 (اهل بیت علیهم السلام / فصل یازدهم / ستم های رفته بر اهل بیت علیهم السلام).
3) ر. ک: همین دانش نامه: ج 10 ص 525 (اهل بیت علیهم السلام / فصل یازدهم / پیشگویی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ستم هاى رفته بر اهل بیت علیهم السلام).
