زمان مطالعه: < 1 دقیقه
نویسنده ی تفسیر مجمع البیان، در تبیین شأن نزول آیه ی ایثار مى نویسد:
قیل: نزلت فى سبعة عطشوا فى یوم اُحد فجئ بماء یکفى لأحدهم، فقال واحد منهم: ناول فلانا حتّى طیف على سبعتهم، و ماتوا و لم یشرب أحد منهم فأثنى الله سبحانه علیهم.(1)
گفته شده: این آیه، در باره ی هفت نفرى نازل شد که در روز اُحد، تشنه شدند و مقدارى آب به اندازه اى که یک نفر را کفایت کند، آوردند. یکى از آنها گفت: «آب را به فلانى بنوشان»، تا آن که بین هفت نفر گشت و همگى شهید شدند و هیچ یک از آنها آب ننوشید. پس خداوند سبحان، ایشان را ستود.
1) مجمع البیان: ج 9 ص 391.
