545. امام رضا علیه السلام:
هر گاه خداوند، بنده اى را براى امور بندگانش برگزیند، براى این کار، سینه اش را گشاده مى گرداند و چشمه هاى حکمت را به دل او مى سپارد و علم را به کمال، بر او الهام مى نماید و از این پس، او دیگر در پاسخى درمانده نمى گردد و در [تشخیصِ ]صواب سرگشته نمى شود. او معصوم است و تأیید شده [از جانب خدا] و توفیق یافته و ره نمون گشته و از خطا و لغزش و افتادن، در امان است. خداوند، او را به این امور اختصاص داده تا حجّتش بر بندگانش و گواهش بر خلقش باشد و «این، فضل خداست که به هر کس بخواهد، مى دهد و خدا صاحب فضل بزرگ است».
546. الکافى ـ به نقل از حارث بن مغیره ـ :
[به امام صادق علیه السلام] گفتم: مرا از علم عالِمتان آگاه گردان.
فرمود: «ارثى است از پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و على علیه السلام «.
گفتم: ما مى گوییم که آن به دل شما الهام و در گوشتان نجوا مى شود.
فرمود: «این هم هست».
547. الأمالى، طوسى ـ به نقل از حارث نصرى ـ :
به امام صادق علیه السلام گفتم: اگر نکته اى از امام بپرسند و او نداند، از کجا بدان آگاهى مى یابد؟
فرمود: «به دلش الهام مى گردد یا در گوشَش نجوا مى شود».
548. الأمالى، طوسى ـ به نقل از ابو بصیر ـ :
امام صادق علیه السلام فرمود: «على علیه السلام، محدَّث بود و سلمان هم محدَّث بود».
گفتم: نشانه محدَّث چیست؟
فرمود: «فرشته اى نزد او مى آید و به دلش چنین و چنان الهام مى کند».
549. الاختصاص ـ به نقل از بُرَید عجلى ـ :
از امام باقر علیه السلام در باره «رسول» و «نبى» و «محدَّث» پرسش کردم. فرمود: «رسول، کسى است که فرشتگان نزد او مى آیند و او آنها را مى بیند و آنها پیام خداى متعال را به او ابلاغ مى کنند و نبى، کسى است که در خواب مى بیند و هر آنچه در خواب دیده، در بیدارى براى او محقّق مى شود و محدَّث، کسى است که سخن فرشتگان را مى شنود و در گوشَش نجوا و به دلش الهام مى شود».
550. الاختصاص ـ به نقل از حارث بن مغیره ـ :
به امام صادق علیه السلام گفتم: علم عالِم شما چگونه است؟ آیا جمله اى است که در قلبش افکنده مى شود یا در گوشش الهام مى شود؟
فرمود: «وحیى است همچون وحى مادر موسى».
551. امام کاظم علیه السلام:
دانش ما به سه گونه: گذشته، آینده و پدید شونده است. گذشته، که تفسیر شده است و آینده، که در «جامعه» و «مصحف» نوشته شده است و پدید شونده، که از راه الهام به دل و تأثیرِ در گوش است و این، بهترین دانش ماست و پس از پیامبر ما، دیگر پیامبرى نیست.
552. الکافى ـ به نقل از مفضّل بن عمر ـ :
به امام کاظم علیه السلام گفتم: به ما گفته اند که امام صادق علیه السلام فرموده: «علم ما، یا به گذشته است، یا نوشته شده است و یا به الهام به دل و یا نجواى در گوش است».
فرمود: «گذشته، همان علم آشکار شده ماست و نوشته شده، آن است که مى آید و الهام، که به دل مى نشیند و نجواى در گوش، که دستور فرشتگان است».
