زمان مطالعه: < 1 دقیقه
بهترین و پایدارترین دوستى که انسان مى تواند با او اُنس بگیرد و به او دل بستگى پیدا کند، خداوند متعال است، چنان که از پیامبر خدا روایت شده است که مى فرماید:
لا یَستَوحِشُ مَن کانَ اللّهُ أنیسَهُ.(1)
کسى که خداوند، مونس اوست، احساس [تنهایى و] ترس نمى کند.
این سخن، بدان معناست که اُنس حقیقى با خداوند متعال، آرامش مطلق را به همراه دارد و کسى که با آفریدگار خود حقیقتا مأنوس باشد، هیچ گاه در زندگى دچار دلهره و وحشت نمى گردد.
1) ر. ک: ص 450 ح 2.