442. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله- خطاب به امام على علیه السلام-: اى على! ایمان آن مردمى شگفت آورتر و یقینشان باعظمت تر است که در آخرْ زمان خواهند بود. پیامبر را ندیده اند و حجّت هم از آنان در پرده [ى غیبت] است و با این حال، به سیاهى اى که بر روى سفیدى است [یعنى قرآن]، ایمان مى آورند.
443. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: خوشا آن که مرا دید و به من ایمان آورد! خوشا، خوشا- هفت مرتبه این کلمه را فرمود- آن که مرا ندید و به من ایمان آورد!
444. مسند ابن حنبل- به نقل از ابو سعید خُدرى-: مردى نزد پیامبر صلى الله علیه و آله آمد و گفت: اى پیامبر خدا! خوشا به حال آن که تو را دید و به تو ایمان آورد!
پیامبر خدا فرمود: «خوشا به حال کسى که مرا دید و به من ایمان آورد! امّا خوشا و خوشا و خوشا به حال آن کس که مرا ندیده و به من ایمان آورده است!».
445. مسند ابن حنبل- به نقل از ابو جمعه-: با پیامبر خدا چاشت تناول کردیم. ابو عبیده ی جرّاح نیز با ما بود. او گفت: اى پیامبر خدا! آیا کسى هست که بهتر از ما باشد که همراه تو اسلام آوردیم و همراه تو جهاد کردیم؟!
پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «آرى، مردمانى که بعد از شما مى آیند و با آن که مرا ندیده اند، به من ایمان مى آورند».
446. مسند ابن حنبل- به نقل از اَنـَس-: پیامبر خدا فرمود: «دوست داشتم برادرانم را مى دیدم». یاران پیامبر صلى الله علیه و آله گفتند: مگر ما برادران شما نیستیم؟!
فرمود: «شما یاران من هستید. برادران من، کسانى هستند که مرا ندیده، به من ایمان مى آورند».
447. مسند أبى یعلى- به نقل از عمر-: با پیامبر خدا نشسته بودم که فرمود: «به من بگویید که ایمان کدام مؤمنان، برتر است؟».
یاران گفتند: فرشتگان، اى پیامبر خدا!
فرمود: «آنها چنین اند (مؤمن اند) و باید هم چنین باشند. با آن منزلتى که خداوند بدیشان داده است، چرا نباید این گونه باشند؟ نه، مقصودم غیر از آنهاست».
گفتند: پیامبران- اى پیامبر خدا- که خداوند، آنان را به رسالت خویش و پیامبرى، گرامى داشته است.
فرمود: «آنها نیز چنین اند و باید هم چنین باشند. با آن منزلتى که خداوند بدیشان داده است، چرا نباید این گونه باشند؟!».
گفتند: اى پیامبر خدا! شهیدانى که در رکاب پیامبران، به شهادت رسیده اند.
فرمود: «آنها نیز چنین اند و باید هم چنین باشند. چرا چنین نباشند، در حالى که خداوند، آنان را به شهادت در رکاب پیامبران، گرامى داشته است!؟ نه، مقصودم کسان دیگرى است».
گفتند: پس چه کسى، اى پیامبر خدا؟
فرمود: «اقوامى که [اینک] در صلب مردان اند و پس از من مى آیند و به من ایمان مى آورند و تصدیقم مى کنند، با این که مرا ندیده اند. کاغذى آویخته مى بینند و به آنچه در آن است، عمل مى کنند. پس ایمان اینان، برترین ایمان است».
